"Kau ikhlas tak ni?" Bila masuk bab ikhlas, memang saya malas nak cakap banyak. Kadang-kadang buat penat semata, sia-sia. Bila kita cakap kita ikhlas, orang tanya lagi, "kau betul-betul ikhlas?" Tak jumpa sudahnya. Kalau kita cakap ikhlas lagi sekali, orang tanya pula "Eh, betul kau ikhlas?" Nampak tak pandir ada dalam situasi tu? Jadi kalau malas nak membazir tenaga, senyum sahajalah.
Belikan saya 100 kilogram ikhlas untuk saya yakinkan dia bahawa saya benar-benar ikhlas sayangkan dia. Cukupkah? Jika tidak, mohon tambah timbangan.
Memang susah bila masuk bab ni. Kenapa? Sebab kalau ikhlas ni merupakan sesuatu yang boleh disukat kira, memang senang. Boleh cakap ikhlas kita ada berapa kilogram. Kalau ikhlas ni sesuatu yang boleh kita bungkus-bungkus pun senang. Bila orang tanya, keluarkan sahaja ikhlas tu daripada kocek lima enam bungkus, biar semua ternganga dan angguk kepala. Bukankah senang?
Saya cuba ikhlaskan diri saya untuk setiap yang saya lakukan, kerana saya percaya bahawa melakukan sesuatu tanpa keikhlasan itu adalah satu kebodohan, kepenatan, sia-sia dan buang masa.
P/s: Ikhlas aku sayang kau. Eh, nampak tak? Nampak tak berapa bungkus sayang aku? Tu pun kau dah senyum. Selesai. Okay, bye!
♥ TERIMA KASIH KERANA SUDI MEMBACA ♥